در کتاب حرفه سال سوم  در مبحث شیرآلات سوالی با عنوان ( چرا جنس شیرهای آب را از آلیاژ برنز می سازند ؟ ) آمده است که خواستم در این رابطه مطلبی را یاد آور شوم .

 برنز آلیاژ مس با هر فلزی بغیر از روی را گویند که البته جنس شیرآلات آب بعلت خنثی بودن آب( از لحاظ اسیدی وبازی ۷ = PH ) خورندگی خیلی شدید نبوده وبدین علت می توان از آلیاژ برنج استفاده نمود. در صنعت از آلیاژ برنج در ساخت شیرآلات آب استفاده می شود.لازم به یادآوری است در صنایع پتروشیمی که محلولهای تولیدی خاصیت اسیدی یا بازی دارند، جنس شیرآلات از برنز قلع می باشد.   

برنج ها

آلیاژهای مس و روی تحت نام کلی برنج در صنعت مورد استفاده قرار می‌گیرد. برنج معمولی، حاوی 30% روی و 70% مس است که در ساخت قطعات ریختگی و همچنین تهیه قطعات کار شده نظیر ورق به کار می‌رود.

انواع برنج‌های کار پذیر (نوردی) فقط حاوی مس و روی می‌باشند و عناصر دیگر در حد ناخالصی در آن‌ها وجود دارد، در حالی که برنج‌های آلیاژی که علاوه بر مس و روی حاوی عناصر دیگری نظیر سیلیسیم، سرب، قلع و ... هستند بیشتر از طریق ریخته‌گری شکل می‌گیرند.

                                           انواع شیر های برنجی                                         

 برنج‌ها و به خصوص برنج‌های کار پذیر نوردی پس از تغییر شکل سرد، دارای تنش‌های داخلی بسیاری می‌باشند که حد خستگی آلیاژ را کاهش می‌دهد و عموماً پس از مدت محدودی ترک برداشته و می‌شکنند. تابکاری روی آلیاژهای برنج به منظور حذف تنش‌های داخلی انجام می‌گیرد در این حال برنج را تا درجه حرارت 590-650 درجه سانتیگراد گرم کرده و سپس تحت سرعت معین سرد می‌کنند در عمل می‌توان تابکاری برای حذف تنش و شکستگی را در حرارت 250-425 درجه سانتیگراد نیز انجام داد، در این حال مدت نگهداری قطعه در درجه حرارت فوق افزایش می‌یابد.